Ο θυρεοειδής αδένας είναι ένας μικρός αδένας που μοιάζει με πεταλούδα και βρίσκεται στο μπροστινό μέρος του λαιμού μας. Παρά το μικρό του μέγεθος (μόλις 20γρ) έχει σπουδαίες και καταλυτικές δράσεις με στόχο την έκκριση των θυρεοειδικών ορμονών, Τ3 (τριιωδοθυρονίνη) και Τ4 (θυροξίνη).
Ορισμένες λειτουργίες τους είναι:
- Επηρεάζουν το μεταβολισμό μας αλλά και τη διαχείριση των υδατανθράκων, πρωτεϊνών και λιπαρών στο σώμα.
- Εμπλέκονται στη θερμορύθμιση του σώματός και ενεργοποιούν τη σύνθεση των ερυθρών κυττάρων στο αίμα.
- Είναι απαραίτητες για την ανάπτυξη του εγκεφάλου κατά την ενδομήτριο ζωή όσο και μετά, για την ομαλή λειτουργία του νευρικού συστήματος.
- Συμβάλλουν στην ομαλή λειτουργία του καρδιαγγειακού συστήματος αλλά και των γεννητικών αδένων.
Υπερθυρεοειδισμός
Υποθυρεοειδισμός χαρακτηρίζεται η υπερβολική παραγωγή ορμονών του θυρεοειδούς αδένα.
Οι θεραπευτικές προσεγγίσεις έχουν ως στόχο είτε να μπλοκάρουν τη δραστηριότητα του αδένα (φάρμακα), είτε να τον καταστήσουν μη ενεργό (χρήση ραδιενεργού ιωδίου), είτε να τον αφαιρέσουν (χειρουργικά). Ο υπερθυρεοειδισμός χαρακτηρίζεται ως κοινό νόσημα το οποίο ανταποκρίνεται στη φαρμακευτική θεραπεία που υπάρχει διαθέσιμη.
Πού οφείλεται;
Η πιο συχνή αιτιολογία για τον υπερθυρεοειδισμό είναι η νόσος του Graves – ένα αυτοάνοσο νόσημα κατά το οποίο το σώμα μας δημιουργεί, εσφαλμένα, αντισώματα που τελικά αυξάνουν την έκκριση της ορμόνης TSH, υπεύθυνη για την ρύθμιση της δράσης του θυρεοειδή. Άλλα αίτια για την εμφάνιση είναι η παρουσία οζώδους βρογχοκήλης, τοξικά αδενώματα ή φλεγμονές του θυρεοειδούς. Σπάνια, μπορεί να προκληθεί υπερθυρεοειδισμός από υπερβολική πρόσληψη θυρεοειδικών ορμονών ή ιωδίου εξωγενώς (π.χ. από φαρμακευτική αγωγή ή τροφή).
Διάγνωση:
Η διάγνωση του υπερθυρεοειδισμού γίνεται από τον ενδοκρινολόγο, αξιολογώντας τις βασικές ορμονολογικές εξετάσεις μας για τις τρεις ορμόνες (TSH, T3, T4). Επιπλέον, ο Ενδοκρινολόγος μπορεί να χρειαστεί να συνταγογραφήσει και πιο εξειδικευμένες αιματολογικές ή απεικονιστικές εξετάσεις.
Συμπτώματα για τη νόσο:
- Η απώλεια βάρους παρά την αυξημένη όρεξη
- Η μυϊκή αδυναμία και το αίσθημα κοπώσεως
- Η εμφάνιση αϋπνιών, το θερμό δέρμα και οι εφιδρώσεις
- Η εμφάνιση ταχυκαρδίας και ενδεχομένως ένας λεπτός τρόμος των χεριών
- Οι νευροψυχικές διαταραχές τύπου μειωμένη συγκέντρωση, ανησυχία, νευρικότητα, συναισθηματική αστάθεια.
Επιπλοκές που συνδέονται με τον υπερθυρεοειδισμό
Αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακών νοσημάτων παρουσιάζουν οι ασθενείς με υπερθυρεοειδισμό και οι ασθενείς μεγαλύτερης ηλικίας. Συγκεκριμένα, φαίνεται να έχουν 3 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα εμφάνισης κολπικής μαρμαρυγής σε σύγκριση με συνομήλικους τους που δεν πάσχουν από υπερθυρεοειδισμό. Άλλες επιπλοκές που σχετίζονται με τον υπερθυρεοειδισμό είναι οφθαλμοπάθεια, οστεοπόρωση, οζίδια θυρεοειδούς, καρκίνος, προβλήματα ψυχικής υγείας και επιπλοκές στην εγκυμοσύνη.
Φυσικές θεραπείες για τον υπερθυρεοειδισμό
Διατροφή: Διατροφικός στόχος του υπερθυρεοειδισμού είναι η μέτρια πρόσληψη ιωδίου. Οι διατροφικές συστάσεις ορίζουν κατανάλωση 130-150 μg/ημέρα. Επίσης, μια διατροφή πλούσια σε θρεπτικά συστατικά όπως φρούτα, λαχανικά, άπαχες πρωτεΐνες και καλά λιπαρά μπορεί να υποστηρίξει την υγεία του θυρεοειδούς και την γενικότερη υγεία. Επιπλέον, μπορεί να είναι χρήσιμο να αποφευχθούν ή να περιοριστούν τα τρόφιμα που μπορεί να επιδεινώσουν τα συμπτώματα του υπερθυρεοειδισμού, όπως η ζάχαρη, η καφεΐνη, το αλκοόλ και τα επεξεργασμένα τρόφιμα.
Συμπληρώματα Διατροφής: Διατροφικές ελλείψεις, όπως το σελήνιο, ο ψευδάργυρος και η βιταμίνη D, μπορεί να συμβάλλουν σε ανισορροπίες του θυρεοειδούς. Η λήψη συμπληρωμάτων με αυτά τα συστατικά μπορεί να βοηθήσει στην υποστήριξη της λειτουργίας του θυρεοειδούς και στην βελτίωση των συμπτωμάτων.
Βελονισμός: ο βελονισμός μπορεί να βοηθήσει στη μείωση των συμπτωμάτων του υπερθυρεοειδισμού και στη στήριξη της συνολικής ευημερίας.
Μείωση του στρες: Το χρόνιο στρές μπορεί να συμβάλλει στον υπερθυρεοειδισμό και να επιδεινώσει τα συμπτώματα. Οι θεραπείες όπως γιόγκα, διαλογισμός και ασκήσεις βαθιάς αναπνοής μπορεί να βοηθήσουν στη μείωση του στρες.
